ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Κάθε μέρα ο ήλιος ανατέλει από το ίδιο μέρος,ίπτατε για λίγες ώρες στον ουρανό γεμίζει τις ζωές μας φως και στο τέλος αποσύρεται αφήνοντάς μας να τον αναπολούμε νοσταλγικά..."Μαγεία"αναφωνώ όποτε τον αντικρίζω κατάματα.Κάποιες φορές με ζαλίζει και θολώνει το βλέμμα μου,δακρίζουν τα μάτια μου στην όψη του μπροστά ίσως γιατί θυμάμαι μικρές στιγμές ευτυχίας που έχω ζήσει νιώθοντάς τον να μου ζεσταίνει το πρόσωπο,το μυαλό,την ψυχή.Μόνο στο φως γιατρεύονται όλα,μονο έτσι γίνονται καινούρια ξεκινήματα.Έτσι και αυτό το blog,δημιουργήθικε μια μέρα που το φως είναι αλήθεια δεν περίσευε στον ουρανό,αλλά δεν με ένοιαζε γιάτι κρατούσα στο μυαλό μου τον προσωπικό μου ήλιο.