Υπέροχη ταινία...όσες φορές και αν την έχω δει πάντα με συγκινεί και με κάνει να ονειρεύομαι...άτιμη ρομαντζάδα(και άτιμη νέα σελήνη απόψε,με έχεις καταστρέψει)....όσο για την σκηνή στο τέλος που η Audrey τα ακούει ένα χεράκι, έχω να πω ένα πράγμα...κρίμα να αγωνιζόμαστε τόσο πολύ να χτίσουμε το προφίλ ενός επιφανειακά ελεύθερου ανθρώπου,ανεξάρτητου,αυτάρκη,σκληρού και ανυπότακτου αφού καταλήγουμε τελικά να "κλειδωνόμαστε" σε αυτήν την περιγραφή αρνούμενοι πεισματικά να δοκιμάσουμε οτιδήποτε άλλο το οποίο μπορεί να φέρει την "ταμπέλα" της ευαισθησίας,δέσμευσης,ευθύνης,του μοιράσματος και όλο αυτό απλά και μόνο από φόβο...να μια "ελευθερία" μέσα στην οποίο τελικά αυτό-φυλακιζόμαστε και πορευόμαστε μόνοι...
XXX kisses
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου