2.11.2011
Daria werbowy...it's all about her:)
From my point of view,Daria is the best model for photo-shoots!She is like a blue-green eye chameleon and for me she is just perfect for any fashion concept!
all the photos are from vogue.fr
True Loves Gift :)
Το έχω πραγματικά καλοσκεφτεί όλα αυτά τα χρόνια...η μέρα του αγίου Βαλεντίνου είναι πραγματικά ανούσια, ανάλατη και παντελώς αηδιαστική για εμένα(με συγχωρείτε άμα σας το χαλάω....).
Σιχαμένα ροζ χαζοαρκουδάκια(που γενικά δεν τα συμπαθώ),τεράστιες λούτρινες καρδιές που με κάνουν να φταρνίζομαι επί ώρες και ηλίθια χαμόγελα υλικής ευτυχίας κολλημένα με έντονο κραγιόν σε γυναικεία χείλη, αυτό είναι ο άγιος Βαλεντίνος για εμένα.. Όσο και αν η φίλη μου η Νικολέτα σιγοψιθυρίζει στο αυτί μου " Είναι η επέτειος του έρωτα, είναι μια τρέλα" δεν πρόκειται να με πείσει.
Όπως και να έχει πρέπει να παραδεχτώ πως τις μεγάλες αγάπες οφείλουμε να τις γιορτάζουμε, κάθε μέρα, συνέχεια, ασταμάτητα...Η προσωπική μεγάλη μου αγάπη είναι τα παπούτσια,i can't get enough(όπως λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι)όσα και να αποκτήσω δεν θα ησυχάσω, πάντα θα ονειρεύομαι περισσότερα και πάντα θα βιώνω έναν νέο έρωτα με κάθε ζευγάρι ξεχωριστά(βέβαια αυτού του είδους οι έρωτες από την φύση τους κοστίζουν ακριβά όμως τουλάχιστον μπορείς να επενδύσεις πάνω τους χωρίς να σε απογοητεύσουν ποτέ ακόμα και την στιγμή ενός πιθανού αποχαιρετισμού).
Η νέα μου αγάπη ακούει στο όνομα Prada και θα ήθελα πολύ να με συνοδέψει στους ανοιξιάτικους περιπάτους μου...
και επειδή έχω καλή διάθεση θα σας ευχηθώ, happy Valentine's day!
street style pic's from Tommy Ton
2.10.2011
Charity founded from Vasilis E.Zoulias
The Spring creations of designer characterised by silk fabrics and strongly paints (yellow, green, red), while not lacking in black and white present and striped.
photos taken from stylista.gr
Kirsten Dunst for Bulgari
2.03.2011
Super-Cookie on the road:)
Ο καιρός ήταν καλός και το αεράκι χάιδευε το πρόσωπό μου. Σε όλη την διαδρομή δεν έπαψα στιγμή να σκέφτομαι την χθεσινή βραδιά, εικόνες κατέκλεισαν το μυαλό μου, απανωτά ερωτήματα. Ήταν ένα όμορφο βράδυ αλλά δυστυχώς ξημέρωσε ένα άχαρο πρωινό. Φτάνοντας σπίτι αποφάσισα να ησυχάσω για λίγο, έβγαλα το τηλέφωνο από την πρίζα γύρισα ανάποδα όλα τα ρολόγια και απενεργοποίησα το κινητό…it’s only me and myself for tonight…έπεσα για ύπνο με ένα βάρος στο στήθος μου ξέροντας πως σε λίγες ώρες που θα σηκωθώ θα είναι ακόμα εκεί και θα πρέπει να το αντιμετωπίσω.
Αλλόκοτα όνειρα έπνιξαν τον κατά τα άλλα ήσυχο και βαρύ ύπνο μου, κοιμήθηκα μόλις 2 ώρες και έτσι όταν ξύπνησα ήταν ακόμα νωρίς το απόγευμα.
Δυσκολευόμουν να πάρω ανάσα και έτσι κατάλαβα πως αυτή η δυσφορία, το βάρος που είχα όντως δεν είχε με εγκαταλείψει .
«Τι είναι αυτό που αγαπάς?», «Τι θέλεις πραγματικά να κάνεις?», «Είναι αυτή η ζωή για εσένα?»…αυτές οι ερωτήσεις επαναλαμβάνονταν συνέχεια στο μυαλό μου.
Νέα ξεκινήματα.
Αγαπημένο ημερολόγιο,
Αποφάσισα να σου δώσω όνομα και να σου γράφω όταν κάτι ερεθίζει τα μάτια μου, εξάπτει την φαντασία μου, συγκινεί τα αυτιά μου.
Θα σε ονομάσω λοιπόν ημερολόγιο επιτυχίας γιατί οτιδήποτε άλλο αρνούμαι αν το έχω στη ζωή μου.Λοιπόν ΄΄επιτυχημένο΄΄ μου ημερολόγιο μέχρι τώρα απλά έπαιζα λίγο πολύ με αυτό που αγαπώ, λίγο τα φώτα που τυφλώνουν, η μουσική που ζαλίζει δεν ήθελα πολύ κάπου το έχασα…έτσι θα ξεκινήσω από την αρχή.
Σήμερα θα φτιάξω για την αφεντιά μου μια φουστούλα, τώρα θα απορείς μάλλον τι δουλειά έχουν τα 2.5 μέτρα (στο πλάτος, όχι στο μήκος) πόδια μου μέσα σε αυτό το κομμάτι… ε, έχω να σου πω ό,τι θα είναι 2 κομμάτια για να χωρέσω…δεν θα θυσιαστώ εγώ στον βωμό των μισητών αποσκελετωμένων μοντέλων.Θα είναι μαύρη(σαν την τύχη μου) με ζώνη στη μέση και μερικές πιέτες .
Η εμπειρία μου στο ράψιμο είναι μικρή μιας και ό,τι ρούχο σχεδίασα για εμένα δεν το έραψα εγώ, το έδινα στις λατρεμένες μου μοδίστρες τις οποίες ανακάλυψα τυχαία ένα απόγευμα που έκανα ατελείωτες βόλτες .
Ξεκινώντας αντιμετώπισα μικρά μικρά μικρά προβληματάκια για αυτό κάνω ένα διαλειμματάκι τώρα και παρακολουθώ την πορεία του ασθενούς (φούστα)που ξαπλώνει λάγνα πάνω στο καλοριφέρ με 8 τόμους ευρωπαϊκής ιστορίας επάνω μήπως και ισιώσει…τι να πω, όλοι οι γιατροί αναγκάζονται ανά στιγμές να ελπίζουν σε ένα θαύμα, το ίδιο κάνω και εγώ αφού είμαι εδώ για να γιατρέψω την μιζέρια και την ακαλαισθησία.
Αγαπημένο ημερολόγιο,
Μμμ…είμαστε αισίως στη δεύτερη μέρα και έχω εντυπωσιάσει τον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν τα έχω παρατήσει και ας έχουν περάσει πάνω από 24 ώρες.
Ο ΄΄ασθενής΄΄ ευτυχώς δεν απεβίωσε αντ’αυτού ίσιωσε και μάλιστα πολύ καλά.
Με διακατέχει δέος και συγκίνηση όταν αντιλαμβάνομαι ότι σε ένα κομμάτι ύφασμα θα στηρίξω όλη μου την καριέρα.. τι λέω η ψωνάρα Θεέ μου και δεν με μαζεύουνε.
Αναμασαώ ένα μπισκοτάκι ολικής άλεσης για να διώξω την συγκίνηση και πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να φιλοσοφήσει. Ξαφνικά αντιλαμβάνομαι πως η μάχη με το μπισκότο είναι άνιση. Θα μπορούσα να την παρομοιάσω με την αέναη μάχη ανάμεσα στο Γιν και το γιανγκ, το καλό και το κακό…το μπισκοτάκι(σοκολάτα-πορτοκάλι) συμβολίζει το καλό και όλες αυτές τις παραδεισένιες απολαύσεις για τις ποίες αξίζει να καείς στα καζάνια της κόλασης και το αποσκελετωμένο σώμα της Kate Moss που έχω κολλήσει στο ψυγείο συμβολίζει το υπέρτατο κακό την τυραννία της ψυχής μου.